مکان‌یابی محل و تعیین روش مناسب تغذیه مصنوعی در دشت میناب بر اساس روش AHP

افت سطح آب در آبخوان میناب واقع در استان هرمزگان موجب شده­است تا تراز سطح آب آبخوان نسبت به سطح دریا منفی شده و در عمل پیش­روی آب شور دریا به آبخوان اتفاق بیافتد. از طرفی فرونشست سطح زمین نیز در سطح دشت میناب مشاهده می‌شود. بنابراین، بررسی و ارائه راهکارهایی جهت بهبود وضعیت آبخوان ضروری می‌باشد. در این پژوهش بر اساس آنالیز داده‌های تراز سطح آب زیرزمینی، آزمایش پمپاژ، نقشه زمین‌شناسی، داده‌های منابع آب و همچنین بازدیدهای متعدد میدانی به بررسی مکان مناسب جهت تغذیه مصنوعی و همچنین روش مناسب آن در آبخوان میناب پرداخته شد. بدین منظور ابتدا لایه‌های اطلاعاتی مربوط به 7 پارامتر شامل ضخامت آبرفت، قابلیت انتقال آبخوان، عمق برخورد به سطح آب زیرزمینی، توپوگرافی منطقه، فاصله از رودخانه، لیتولوژی سطحی زمین و تراکم منابع آب زیرزمینی در محیط نرم‌افزار GIS ایجاد شد. سپس بر اساس روش AHP وزن هر یک از لایه‌ها با کمک قضاوت مهندسی و روش‌ مقایسه زوجی مشخص شد. در نهایت، محدوده آبخوان میناب به 3 بخش با پتانسیل خوب، متوسط و ضعیف تقسیم شد. در ادامه با بررسی وضعیت کاربری اراضی و انجام مطالعات متعدد میدانی به‌ویژه در مناطق با پتانسیل بالا، تعدادی شن چاله قدیمی در بستر رودخانه میناب شناسایی گردید که برای اهداف تغذیه مصنوعی پیشنهاد گردید. با استفاده از نتایج این پؤوهش، 6%  از مساحت آبخوان جهت تغذیه مصنوعی مناسب تشخیص داده شد.